|
|
| آرشیو دوربين كاردان |
|
|
 |
| |
پل خواجو که از بناهای عصر شاه عباس دوم صفوی است به نام‌های پل بابا رکن‌الدین، پل شیراز و پل حسن آباد نیز نامیده شده و بیشتر به منزله سد به کار می‌رفته است.
درازای این پل ۱۳۳ متر و پهنای آن ۱۲ متر است و به سبب قرار گرفتن در محله خواجو به پل خواجو شهرت یافته است.
پل خواجو در دوران صفوی یکی از زیباترین پل‌های جهان به شمار می‌رفته و اکنون نیز به دلیل معماری و تزئینات کاشی‌کاری آن از دیگر پل‌های زاینده رود مشهورتر است.
در میان هر یک از دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق مزین به نقاشی به نام بیگلر بیگی است که در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایق‌رانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فرا خوانده می‌شدند.
شعرای اصفهان درباره پل خواجو اشعار زیبایی سروده و در این سروده‌ها زیبایی‌های آن را ستوده‌اند که از جمله این سروده‌ها قصیده بلند صائب تبریزی در وصف یکی از روزهای جشن و چراغانی در کنار این پل است.
بنا بر نظر مورخان و پژوهش‌گران هدف شاه عباس دوم از ساختن پل خواجو پیوند دادن دو محله خواجو و دروازه حسن‌آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده است.
گردشگران و جهانگردانی که در دوره‌های گوناگون به اصفهان آمده‌اند، زیبایی‌های پل خواجو را ستوده و آن را در زمره شاهکارهای جاودانه معماری ایرانی و اسلامی به شمار آورده‌اند.
|
 |
کلیه حقوق این سایت متعلق به سازمان نظام كارداني ساختمان استان تهران
است. (١٣٩٧-١٣٨٨) 