|
|
| آرشیو دوربين كاردان |
|
|
 |
| |
فرودگاه بین المللی پکن ، شلوغ ترین فرودگاه بین المللی در چین است که پس از بحران شیوع بیماری سارس در آسیا در سال 2003 تاکنون همه ساله از لحاظ ترافیک بار و مسافر رشدی دو رقمی داشته است. این فرودگاه از لحاظ تعداد پروازهای انجام شده در سال 2004 با پیشی گرفتن از فرودگاه بین المللی توکیو (هانه دا) به عنوان پر تردد ترین فرودگاه در آسیا شناخته شد.
در سال 2006 نیز این فرودگاه از لحاظ ترافیک مسافر دومین فرودگاه در آسیا و نهمین فرودگاه در سطح دنیا به شمار می رفت.در همین سال 48 میلیون و 501 هزار و102 مسافر ، یک میلیون و 28 هزار و 98 تن بار و 176 هزار و 340 هواپیما از این فرودگاه استفاده کرده بودند.
فرودگاه بین المللی پکن به طور رسمی در دوم مارس سال 1958 افتتاح شد که اولین فرودگاه در چین به شمار م رفت . دز آن زمان این فرودگاه شامل یک ترمینال مسافری بود که هنوز هم پابر جاست.و از آن برای پرواز های VIP و پرواز های چارتر استفاده می شود. در اول ژانویه 1980 یک ساختمان جدید و بزرگتر در این فرودگاه افتتاح شد ومورد بهره برداری قرارگرفت که 10 تا 12 هواپیما می توانستند در کنار آن پهلو بگیرند. اگر چه این ترمینال بزرگ تر از ترمینال اول بود ، اما رشد سفرهای هوایی باعث شد در اواسط دهه 1990 و به طور دقیق تر در سال 1995 ، عملا فضای کافی برای مسافران وجود داشته باشد . با افتتاح ترمینال شماره 2 ، این ترمینال برای انجام باز سازی های لازم و توسعه فضا ، به طور موقت تعطیل شد.
پیش از برگزاری بازی های المپیک 2008 در چین فاز دیگری از توسعه این فرودگاه به مرحله بهره برداری رسید که این فرودگاه را تبدیل به بزرگ ترین فرودگاه جهان از نظر وسعت نمود.
ترمینال شماره 1 که پس از بازسازی در سال 2004 بار دیگر افتتاح شد ، در اصل برای پرواز های داخلی آماده شده بود ، اما پرواز های هنگ کنگ وماکائو نیز از این ترمینال انجام می شود ( که این امر یک دلیل سیاسی دارد ، زیرا چین این دو منطقه را به همراه تایوان از آن خود می داند)در طرح باز سازی ، ساختار ترمینال که بر اساس معماری دهه 1980 طراحی شده بود ، جدید شد.این ترمینال نسبت به ترمینال شماره 2 کوچک تر است و تنها 10 گیت خروجی به طرف هواپیما ها دارد .
از ترمینال شماره 2 برای پروازهای داخلی و خارجی استفاده می شود و بسیار بزرگ تر از ترمینال 1 ساخته شده ، به طوری که به راحتی می تواند به 20 هواپیما به طور همزمان خدمات انتقال بار و مسافر ارایه دهد.
یک خط ارتباطی میان این دو ترمینال احداث شده که مسافران می توانند از این طریق بین این دو ترمینال تردد کنند . البته در ترمینال 2 امکاناتی نظیر غذاهای متنوع وجود ندارد. تنها رستوران این این ترمینال نیز با محدودیت ارایه خدمات رو به رو است و در عین حال قیمت های ارایه شده در آن بسیار بالا است.
ترمینال 3 که طراحی آن توسط شرکت انگلیسی فستر و شرکا انجام شده است .این ترمینال از لحاظ زیر بنا و حجم عملیاتی که برای آن انجام شده بسیار بزرگ تر از ترمینال های 1 و 2 است .زیر بنای این ترمینال 900 هزار متر مربع است که بزرگ ترین مجموعه ترمینالی با فضا های اختصاصی است . در داخل ترمینال ، ساختمان به سه ترمینال فرعی تقسم می شود که اولی برای مسافران با عنوان ترمینال 3A و دو ترمینال دیگر ترمینال های 3B و 3C برای استقرار مسافران و مستقبلین در نظر گرفته شده است. دو طبقه زیر زمین و 5 طبقه در روی زمین کل فضای ترمینال 3 را در بر می گیرد و یک نقاله بار ، به مسافران کمک خواهد کرد تا توشه همراه خود را بن طبقات جابجا کنند.
این ترمینال ، 120 گیت خروجی برای هواپیماها دارد که مدت زمانی که یک مسافر از دورترین در ورودی به دورترین گیت خروجی برسد ، بیشتر از 5 دقیقه نیست که در مقایسه با گیت های دور از دسترس ترمینال 1 ، مدت زمان بسیار کوتاهی است.
|
 |
کلیه حقوق این سایت متعلق به سازمان نظام كارداني ساختمان استان تهران
است. (١٣٩٧-١٣٨٨) 